නුඹත් එපා පෙමත් එපා රැදෙනු ගිය තැන

 

 

හිත හදා ගන්න හැදුවට අමතක කර දාලා

හීන වලින් වද දෙනවා මුලාවේ දාලා
එපා තවත් ලංවෙන්නට කදුළු සලාලා
සමාවෙන්න රත්තරනේ ආදරෙයි කියාලා


කදුළු බිංදු එකතු කරන් පුංචි ඇස් ලග
නෙතු මත මගෙ සරන්නෙපා හීනෙකින් වුව
සැබෑ ලොවේ නැති සෙනෙහස කුමට නිදි ලොව
නුඹත් එපා පෙමත් එපා රැදෙනු ගිය තැන


හිතන්නෙපා ඒවි කියා නුබේ පා ලග
අයදින්නට නුඹේ සුන්දර චපල සෙනෙහස
හැකි නම් නුඹ සැනසෙන්නට වෙනකෙකු ලග
කුමකට මා තනිවෙන්නද කදුළු හල හල

සංවර නොව සංකර වනු මේ රැයට

සංයමයෙන් සුවද දෙමින් නිසංසලා
සංවර සිත නුබේ සුවදින් උමතු කලා
සංසුන් කිම මට නම් බෑ ඉන්න බල බලා
සන්ඩු මොටද සාවියේ දැන් රෑත් වෙලා

පිනි වැටිලා මල් පෙති මත සීතල නැද්ද
උනුසුම් ලය තුරුල් වෙන්න තව හිත නැද්ද
සියුමැලියේ කොපුලේ සුව තාමත් දුරද
සමන් මලී තාමත් නුඹ සිහින් නුවනින්ද

මේ සෑදෑව වෙන් වී ඇත අපෙ නමට
දුහුල් සේද මීදුම් පට ඇත සුවට
සමනොලියේ සිනිදු සේල තව මොකට
සංවර නොව සංකර වනු මේ රැයට