මගේ මේ රචනාව හුදෙක්ම අදහසක් පමණක් බවත් එය ධර්මයට කරන අභියෝගයක් හෝ අගෞරවයක් අරබයා නොවන බවටත් එවැනි කාරනයක් උදෙසා මා බුද්ධිමත් අයකු නොවන බවටත් බුද්ධිමත් පාඨකයා පලමුව දැන ධාරණය කරගත යුතුය. සිතන්නට තහන්චි නැතිමුත් ලියන්නට තහන්චි නැතිමුත් මගේ සිතිවිලි කුමක් අරබයා සගවාගෙන සිටිම්ද?
කෙලෙසුන්ගෙන් ද, බැදීම් වලින් ද නිදහස් වන තරමට ද දුරස් වන තරමට ද දුක්ක දෝමනස්සයන්ගෙන් දුරස් වන්නාය යන දර්ශණය ප්‍රායෝගික සත්‍යකි. නමුත් අප කිසිවෙකුත් අත්විද නොමැති ජීවිතයේ සැබෑ සහනය පතා ලෞකිකත්වයෙන් මිදුනු අධි ආධ්‍යාත්මික රටාවකට අපගේ ස්වාභාවික මනෝභාවයන් හුරුකල යුතුද?
No comments:
Post a Comment
ඇත්තම කියන්න